Είναι αλήθεια ότι οι σωστές ποδηλατικές υποδομές κοστίζουν χρήματα. Όμως είναι λάθος να τις αποκαλούμε ακριβές, σε σύγκριση με τον συνολικό προϋπολογισμό δαπανών για τον τομέα της μεταφοράς και είναι εξ’ ίσου λάθος να τις θεωρούμε κακή επένδυση. Υπαρχουν αναφορές που δείχνουν ότι οι ποδηλατικές υποδομές έχουν ανταποδοτικό όφελος προς την κοινωνία πολύ περισσότερο από το κόστος τους – π.χ. μια κρατική αναφορά του 2014, στη Μ. Βρετανία, εντοπίζει την αναλογία κόστους / ανταποδοτικών οφελών από 2:1 εώς και 35:1

Άλλες χώρες παρουσιάζουν ανταποδοτικά οφέλη 10: 1 ή και παραπάνω, ενώ μια αναφορά του Οργανισμού Μεταφορών του Λονδίνου για τις ποδηλατικές υποδομές κάνει λόγο για αναλογία 20:1. Μολονότι αρκετά από τα στατιστικά της Μ. Βρετανίας αναφέρονται σε «γενικότερες» επένδυσεις στο ποδήλατο (συμπεριλαμβάνοντας π.χ και την ποδηλατική εκπαίδευση), ωστόσο το υψηλό κόστος των ποδηλατικών υποδομών εξακολουθεί να θεωρείται δικαιολογημένο, καθώς η πρόθεση χρήσης ποδηλάτου στους πολίτες αυξάνεται κατακόρυφα με τον όρο ύπαρξης ασφαλών οδών ποδηλασίας.

Η Ολλανδία δαπανά 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο σε ποδηλατικές υποδομές, οι οποίες ανταποδίδουν 19 δις ευρώ κέρδος από τις δαπάνες υγείας και μόνο – γεγονός που αναλογεί σε όφελος 38:1 στην επένδυσή τους.